Tussen de beker en de lippen is er nog plaats voor een ongeluk
Afgeleid van Lat.: ‘Multa cadunt inter calicem supremaque labra’, d.i.: er kan veel gebeuren tussen de bekerrand en de lippen. Vermoedelijk ontstond deze uitdrukking naar aanleiding van een anekdote, waarin Aristoteles verhaalt van de mythische koning Ancaeus op Samos, die wijnstokken plantte, hetgeen aan een zijner knechten de voorspelling ontlokte dat hij zou sterven alvorens van de wijn te hebben geproefd. Inderdaad wordt hij door een wild zwijn aangevallen en gedood, als hij de beker met de eerste wijn aan de lippen zal zetten. Vgl. voorts Lat.: ‘Inter os et ofiam’, d.i.: tussen mond en beet. Vgl. voorts de Du. zegswijze