Ik keer mij zelven eens, en nog eens weder om

Als oude dames doen, die in haar prille jaren In alle eer en deugd geen fijne zusjes waren

Ik keer mij zelven eens, en nog eens weder om

Die haren eersten bloei niet in een kloostercel

Ik keer mij zelven eens, en nog eens weder om

Den hemel brachten, maar den Duivel in de hel

Ik keer mij zelven eens, en nog eens weder om

En nu een stokvischhuid den ‘Heere, Heere’ offeren

Ik keer mij zelven eens, en nog eens weder om

En met een vrome zucht naar kerk en preekstoel slofferen