Het is hondeweer
Het woord ‘hondeweer’ heeft echter met ons woord ‘hond’ niets uit te staan. Het is de verbastering van: ‘ont’, slecht. In sommige streken noemt men een ‘slechte’ jongen nog een ‘onte’ jongen. Uit dit ‘ont’ is aanvankelijk ‘hont’ ontstaan, doordat men in sommige streken een ‘h’ voor een klinker uitspreekt zonder dat deze er behoeft te staan (men spreekt bijv. van: een hengel in de emel, voor: een engel in de hemel). Zo sprak men dan ook van ‘honteweer’. Toen dit woord later niet meer begrepen werd, heeft men er ‘hondeweer’ van gemaakt
