Men spreekt wel eens van ‘hazepaadjes’ en bedoelt dan de smalle bospaden, die zich tussen de struiken en bomen slingeren. Van deze paadjes is in deze uitdrukking evenwel geen sprake. Men bedoelt ermee: hetzelfde doen (kiezen) wat de haas doet (kiest) als er gevaar dreigt, nl. de vlucht nemen. Reeds in oude tijden gold de haas als een toonbeeld van vreesachtigheid en lafhartigheid. Zo vinden we in de Lex Salica vermeldt, dat wanneer iemand een ander voor ‘haas’ schold, een boete volgde
