Geen land mee te bezeilen zijn

Eigenlijk: geen kust mee te bezeilen zijn. Hier voert de verbeelding ons naar zee, waar een log, onhandelbaar schip, met tegenwind worstelende, tevergeefs tracht door scherp bij de wind te houden, het voorgebergte te boven te komen. De uitdrukking bedoelt: er is met hem niets te beginnen, niets te bereiken, er is niet met hem om te gaan