O tijden, o zeden!

Vertaling van Cicero, Orationes in Catilinam (I, 1, 2): ‘O tempora! o mores!’ Cicero zegt dit bij het zien van de verwilderde zeden in zijn tijd

O Het is een ronde o (of: zo rond als een o)

Het is een volstrekt duidelijke zaak

O doot O doot o doot, v macht gaet bouen screuen (screef)

V cracht is groot, die v God heeft ghegheuen

O doot O doot o doot, v macht gaet bouen screuen (screef)

Ghi nemet al in v ghewout

O doot O doot o doot, v macht gaet bouen screuen (screef)

Hoe rijc, hoe sterck, hoe vroom, hoe stout

O doot O doot o doot, v macht gaet bouen screuen (screef)

Hoe ionc, hoe out

O doot O doot o doot, v macht gaet bouen screuen (screef)

Ghi benemet haer allen dleuen (’t leven)

O zo, Koos

Een stopwoord zonder veel zin. De naam ‘Koos’ is hier willekeurig

O sancta simplicitas

O heilige eenvoud

O moeder! die zeeman

Die doet mij de dampen aan

O lusthof mijner ziele

Goed plekje mij zoo waard

O lusthof mijner ziele

Hoe wèl mijn snoeren vielen

O lusthof mijner ziele

Ginds bij mijn hof en haard

O, wat een geschetter

Wat maken ze lef

O, wat een geschetter

Dat komt van de bitter

O, wat een geschetter

En ’t plichtsbesef

O fallacem hominum spem!

Hoe bedrieglijk is de hoop van de mensen

O kracht (nl. het Noodlot)

Die blyft versteenight en verstookt

O kracht (nl. het Noodlot)

En hebt al ’t nodigh quaet berockt

O matre pulchra fïlia pulchrior!

O schone moeder, schonere dochter

O matre pulchra fïlia pulchrior!

Hoe schoner de moeder, hoe schoner de dochter

O praeclarum ovium custodem lupum

Een wolf, een prachtige schaapherder

O praeclarum ovium custodem lupum

Vgl.: De wolf tot herder maken

O land van mest en mist!

Ironische benaming van ons land door De Genestet, ontleend aan zijn Boutade, waarvan het eerste couplet luidt

O vita, misero longa, felici brevis

O leven, kort van geluk, hoe lang van ongeluk!

Dat is zo rond als een o

Dat is zo duidelijk als het maar zijn kan

Tegen de stroom oproeien (o/; op werken)

Zich tegen de heersende mening verzetten; ook: ondanks

Tegen de stroom oproeien (o/; op werken)

verzet of wederstand streven naar het bereiken van zijn doel

’t Is zo rond als een o

’t Is zo klaar als de dag, ’t is duidelijk en zeker

O schaamtelooze! op wien verbeeldt g’U toch

Den vlek te werpen van Uw giftig addrenspog ?

’k Wil U, o God, mijn dank betalen

U prijzen in mijn avondlied

’k Heb, o doorluchtig Hoofd der Hollandsche poëten!

Een kneppel onder een hoop hoenderen gesmeten

’k Heb, o doorluchtig Hoofd der Hollandsche poëten!

’k Heb wetens niemant in ’t byzonder aangerand
toon meer resultaten