Een oude heks

Oude, kwaadaardige vrouw. Het woord ‘heks’ stamt vermoedelijk van Odu.: hagazussa, Ags.: haegtesse, waarvan later ons: hagedis. Het geloof aan heksen hangt samen met primitieve voorstellingen. De heks werd geacht over bovennatuurlijke krachten te beschikken. In alle religies komt deze voorstelling voor. Duizenden, uit alle kringen der maatschappij, vielen aan de waanzin van het heksengeloof ten offer, en sedert de Reformatie wedijverden roomsen en protestanten in verdelgingsijver tegen de hekserij. Toen eenmaal de heksenvrees was ontwaakt, zag men in bijna elke ziekte van mens of dier, in misgewas en hagel, een heksendaad, en een, zij het nog ongemotiveerde, beschuldiging, was voldoende om als heks verdacht of vervolgd te worden. Een schram of litteken op het lichaam was al voldoende, om gemeenschap met de duivel bewezen te achten