Daer es menich verradere fel

Die vor die liede can smeken wel

Daer es menich verradere fel

Ende vore blusschen ende achter bernen (branden)

Daer es menich verradere fel

Daer si goede liede mede ernen (doen dwalen)

Ghy daerom, snege meyt! siet dat ghy by ’t gebraet

Geen katte sonder wacht, geen grage kater laet

Waer Cato levend, wis, daer sou geen hair aen feilen

Of ’t ging als ’t plach te gaen. Wat sou men lands beseilen

Waer Cato levend, wis, daer sou geen hair aen feilen

Daer nu de norsse nyd ons slapend seilt voorby

Waer Cato levend, wis, daer sou geen hair aen feilen

De loef af steeckt, terwyl we leggen in de ly In vaer (vrees) van schipbreuck, schier aen

Waer Cato levend, wis, daer sou geen hair aen feilen

lagerwal vervallen. Het roer den meester mist en daerom is ’t aan ’t mallen

Men zeilt eerst scherp, daerna heel ruim den hoeck te boven

Zoo kryght men, recht voor wint, de loef van zyn party

Men zeilt eerst scherp, daerna heel ruim den hoeck te boven

Aldus leght Salomon, eer hy ontwaecke, in ly