Iemand op zijn bast geven

Iemand een pak slaag geven

Iemand op zijn bast geven

Iemand afrossen

(Iemand) op zijn bast krijgen (geven)

‘Bast’, letterlijk: de schors van een boom; figuurlijk: de huid van de mens. Vgl. Van Lennep, Ferdinand Huyck

En daarmee: basta!

‘Basta’: 3de pers. enkelv. van It.: bastare, voldoende zijn. Eigenlijk dus: het is genoeg! Om aan te duiden dat men van iets niet verder wil horen of spreken

Op een hond, die niet bast, dient gepast

in de ziel van stille mensen gaat soms veel om; men moet er voor op zijn hoede zijn

Zwicht u van een hond, die niet en bast, en van een vrouw, die lichte krijst

Laat u niet beetnemen door misleidende woorden of daden