Te kennen geven dat men een verklaring, bewering of bekentenis, door een ander gedaan, goed en wel gehoord en verstaan heeft en zich het recht voorbehoudt om zich daarop, waar het nodig mocht zijn, te... Lees meer
‘Verleden’ is van: ‘leden’ en dit van: liden’, voorbijgegaan. De uitdrukking wordt gebezigd van een akte, opgemaakt door een notaris. Het wordt gebruikt in de zin van: verleden voor X. Men heeft dus d... Lees meer
Geen maat kennen; óf te veel naar het ene overhellen, óf naar het andere, soms vlak achter elkaar. Vgl. Horatius, Epistolae (I, 1, 100): ‘Diruit, aedificat, mutat quadrata rotundis’, d.i.: hij breekt ... Lees meer
Ontleend aan Mare. 5 : 23, waar Jaïrus, de overste der synagoge, tot Jezus zegt: ‘Mijn dochtertje is in haar uiterste; ik bid U, dat Gij komt en de handen op haar legt, opdat zij behouden worde en zij... Lees meer
‘Uiterste’ staat hier voor: uiterste van het geduld. Hiermede zijn deze zegswijzen voldoende verklaard. Vgl. Publilius Syrus, Sententiae: ‘Furor fit laesa saepius patientia’, d.i.: al te vaak getergd ... Lees meer
Nl. van zaken, die men niet met zekerheid weet. Eigenlijk: daar wil ik mij niet langer mee ophouden, daaromtrent wil ik ontslagen zijn van alle navraag en verantwoording. Dus: dat durf ik niet met zek... Lees meer