Volmaakt, volkomen. Res aliqua invenitur perfecta dupliciter, uno modo secundum perfectionem sui esse, quod ei competit secundum propriam speciem ... Invenitur alius modus perfectionis in rebus creatis, secundum quod perfectio, quae est propria unius rei, in altera re invenitur, et haec est perfectio cognoscentis, in quantum est cognoscens, s.
THOMAS, QU. DISP. DE VERITATE Q. 2, A. 2, C., Een wezen kun op twee tnanieren volmaakt zijn vooreerst door de volmaaktheid van zijn eigen zijn dat hem op grond van zijn eigen soortelijken aard toekomt-, verder, — en dit geldt voor de geschapen dingen,—wanneer de volmaaktheid die aan één wezen eigen is bij een ander wezen voorkomt en dit is de volmaaktheid van het kennende wezen in zoover het kennend is. — Perfectum est prius imperfecto; in diversis quidem, tempore et natura,... sed in uno et eodem imperfectum est prius tempore, etsi sit posterius natura, s. THOMAS, SUM. THEOL. III, Q. 1, A. 5, AD 3, Onder verschillende wezens gaat het volmaakte het onvolmaakte in tijds- en natuuropzicht vooraf-, binnen een zelfde wezen daarentegen komt het onvolmaakte in tijdsopzicht eerst, in natuuropzicht laatst. — Unumquodque secundum quod perfectum est, sic dicitur bonum, S. , THOMAS, SUM.
THEOL. I, Q. 4, INTRODUCTIO, Alles is goed naar gelang het volmaakt is.
