(in Vlaanderen) vent van niets; nietsnut, non-valeur; iemand op wie geen staat te maken is. ‘Ben je een man of een voddenvent?’ In Nederland: een baliekluiver.
Nu mocht hij ook nog opdonderen voor haar, elke maand de helft van zijn loon. Van zijn mooie loon, om haar in de Cadillac van die voddevent te zien rondtoeren. (Louis Paul Boon, 90 mensen. Bekende en minder bekende, 1970)
Dat is iemand zonder ruggengraat. Iemand die zich achter de anderen verschuilt. Hij stookt de lont aan, en loopt dan weg. Het is een voddenvent. (Het Nieuwsblad, 02/12/1998)
