(jaren vijftig) iemand met kort stekelig haar, een bebopkapsel. Bij Harry Mulisch (Archibald Strohalm, 1951) lezen we: ‘Bernard was een jaar of tien.
De rechtopstaande, kortgeknipte haren van Theodoor werden door hem een “pleeborstel” genoemd en dit ging natuurlijk alle perken te buiten.’ Destijds was het volgende rijmpje erg populair: ‘bebop, rotkop, haar eraf, stront erop.’ Het scheldwoord vinden we o.a. terug bij Laps.
