(Frans) iemand van geringe afkomst die rijkdom vergaard heeft, maar zich niet volgens de normen van de hogere klasse weet te gedragen; iemand die door het fortuin begunstigd is. Vroeger ook wel een geldploert genoemd.
Het Franse parvenu dateert uit de achttiende eeuw en is het deelwoord van het werkwoord parvenir (tot een positie komen).Ik ben niet van adel, ik ben geen groote hans; ik ben een parvenu, zoo je wilt. (Nicolaas Beets, Camera Obscura, 1839)
‘Jullie soort?’ vroeg ik met opgetrokken wenkbrauwen.
‘Ja, gekken, leeglopers, parvenu’s...’ (Louis Ferron, De keisnijder van Fichtenwald, 1976) De nieuwe adel bestaat alleen nog uit parvenu’s. (Vrij Nederland, 12/07/2003)
