(studententaal) niet-corpslid. Als scheldwoord dateert nihilist al uit de tijd van de Franse Revolutie.
In woordenboeken uit die tijd variëren de omschrijvingen van ‘politiek afzijdig’ tot ‘nergens toe geschikt’. In ‘Vaders en Zonen’ (1862) legt de Russische schrijver Toergenjev de hoofdpersoon Bazarov volgende definitie van nihilist in de mond: ‘Een nihilist is iemand die zich voor geen enkele autoriteit buigt, die geen enkel principe zomaar aanvaardt, hoeveel eerbied dat principe ook geniet.’ Zie ook knor. ‘Nihilisten zijn papdrinkers,’ schreeuwde een ander. (J.J.
Voskuil, Bij nader inzien, 1963)
