ontevreden mens; iemand die voortdurend klaagt; knorrepot.
‘Nooit,’ zei de mevrouw. ‘Zal ik u eens wat vertellen?’ Ze trok de schillenman naar zich toe en fluisterde in zijn oor: ‘Mijn man is een miesmuizer.’ ‘Een wat?’ vroeg de schillenman. ‘Ssst,’ zei ze. ‘Laat niemand het horen. Hij is een miesmuizer!’ ‘Wat is een miesmuizer?’ vroeg hij. ‘Weet u niet wat miesmuizers zijn? Miesmuizers zijn ontevreden mensen die altijd klagen en mopperen en zeuren en jengelen en drenzen en brommen en vloeken en jammeren.’ Zo,’ zei de schillenman. ‘En zijn er veel van die miesmuizers in de stad?’ ‘Veel?’ zei de mevrouw. ‘Wat heet veel? Duizenden, tienduizenden, luister maar eens goed.’ (Annie M.G. Schmidt, Heksen en zo, 1964)
