dronkaard. Eigenlijk: een stellage van liggende vaten sterke drank.
Volgens het WNT (1916) was het woord gebruikelijk in de volks- en studententaal. O.a. bij A.
Weruméus Buning (Marineschetsen, 18,1880).Zo’n uitgezakt drankorgel. (Jan Mens, Er wacht een haven, 1950)
Jou zal ik te zijner tijd een doodschop verkopen, gevleugeld drankorgel. (Leonhard Huizinga, Prins Adriaan en prins Olivier, 1969)
Ik zei dat dat nogal makkelijk was ik ben gewoon geen junkie of drankorgel of hoer. (Esquire, april 1991)
