overdreven braaf persoon. Eigenlijk de titel van een stichtelijk boek voor kinderen, dat in 1818 verscheen.
De auteur was de Haarlemse pedagoog Nicolaas Anslijn (1777-1938). Het boek, dat vele malen herdrukt werd, werd geschreven om de jeugd (die onderwijs volgde, dus niet de kinderen die destijds in de fabrieken werkten) gehoorzaamheid en wellevendheid bij te brengen.De witte muren, met zwarte borden en witte letters er op; de zwarte leijen, de zwarte griffels, die alweder witte letters geven; wit papier, zwarte inkt; witte boeken, maar ’t geen op dat wit gedrukt staat zoo bijster zwart, zoo onbegrijpelijk zwart; zelfs wanneer zij verstaan hetgeen dat zwart op wit hun verhaalt, dan worden die allerliefste ‘brave maria’s en hendrikken’ nog onbegrijpelijker, dan toen zij ze slechts bij namen kenden. (J.J. Cremer, Daniël Sils, 1856)
En toch geen brave Hendrik geweest, geen lamlendige boekwurm, geen ezelachtige lafbek! (Marcellus Emants, Inwijding. Haags leven, 1901)
