Het Vroesenpark is een stadspark in de Rotterdamse wijk Blijdorp, dankt zijn naam aan de familie Vroesen waarvan de leden in de 17de en 18de eeuw een prominente rol speelden in het stadsbestuur.
In 1908 gaf de gemeente Rotterdam opdracht aan de directeur van Gemeentewerken G.J. de Jongh om gegevens aan te leveren voor een nieuw park bij de stad, dat groot genoeg moest zijn om als ontspanningsoord voor heel Rotterdam te dienen. De Jongh kwam met twee voorstellen: een park in Kralingen en een in de polder Blijdorp. Alleen het park Kralingen werd uitgewerkt en grootscheeps uitgevoerd. Het park in Blijdorp kwam er wel, maar kon in grootte lang niet ijveren met het Kralingse bos. De polder Blijdorp diende sinds het einde van de negentiende eeuw als uitbreidingsgebied voor de snel groeiende stad Rotterdam. Rond 1900 werd bijvoorbeeld de Provenierswijk aangelegd, waarvoor het gigantische Proveniershuis moest worden afgebroken.
De wijk werd steeds verder volgebouwd. Een park was goed op zijn plaats.
Het park in Blijdorp kreeg opnieuw een kans met stadsarchitect W.G. Witteveen, die in 1929 een nieuw plan voor het park kon ontwikkelen. Het was crisis en het park werd voor een deel als werkverschaffingsproject gerealiseerd. Het kreeg in 1932 de naam Park Blijdorp en was toen gelegen tussen de Gordelweg en de Bentincklaan. In de volksmond werd Park Blijdorp Vroesenpark genoemd. Begin jaren dertig ontwikkelde architect J.H. van den Broek aan de Vroesenlaan een woonblok tussen de Van der Horststraat en de Navanderstraat. Zoals gebruikelijk in die tijd hadden de bouwblokken een gesloten vorm, maar Van den Broek brak die open en bood alle bewoners via een binnenhof direct contact met het Vroesenpark.
