personificatie van de dood. Deze metafoor was bekend bij Nederlandse soldaten in Indonesië.
Maar als dat niet vleugt, verzeile ze met kassie en al in het Bessieshuis om achter de horretjes te wachte op Killekobus. (Willem van Iependaal: Polletje Piekhaar, 1935)
Er werd nog even deskundig een ei tussen de planken gestopt, zodat de eerste de beste, die er nu nog met zijn klauwen aan durfde komen, Kille Kobus werd geblazen. (Henk Salleveldt: Het woordenboek van Jan Soldaat in Indonesië, 1980)
