zelfde als achteruitkachelen; ook ‘iets doen zonder veel risico’s te nemen’. In zijn Voetbalwoordenboek (1978) definieert Rob Siekmann deze uitdr. als ‘voetbal met terugwerkende kracht. Aanvallen is weliswaar de beste verdediging, maar in het tijdperk van catenaccio, vervolgens resultaat-, cal- culatievoetbal of hoe je het maar noemen wilt, legt men de bal het liefst steeds weer terug met risicoloze passjes in plaats van duels aan te gaan of diepteballen te wagen.’
De tijd dat de groene organisaties alleen aan behoud van natuur dachten, is volgens Winsemius voorbij. ‘We moeten ophouden met alleen achteruit te voetballen, het is tijd voor een maatschappelijke tegenaanval, we moeten ook aan natuur- bouw gaan doen.’ (De Volkskrant, 21/06/91)
