Engels onafhankelijk platenlabel, opgericht in 1976 door Jake Riviera, de manager van Nick Lowe, en Dave Robinson, de manager van Graham Parker. Beiden hebben moeite om hun artiesten ondergebracht te krijgen bij een platenmaatschappij en besluiten het heft in eigen hand te nemen.
Stiff Records (de naam verwijst naar de Britse term voor een flop) is een feit. Het label onderscheidt zich met humoristische slogans als ‘Electronically Recorded!’, ‘If It Ain’t Stiff, It Ain’t Worth A Fuck’ en ‘We Came, We Saw, We Left’. De vormgeving van de platen is al even opvallend. De muziek is geworteld in de traditionele popmuziek maar ademt wel het nieuwe elan van de punk. Al snel bedenken de media de term new wave voor artiesten als Elvis Costello, Ian Dury & The Blockheads, Wreckless Eric. In 1978 vertrekt Riviera naar een ander label, met medenemen van Nick Lowe en de meest succesvolle Stiff-act tot dan toe, Elvis Costello. Robinson slaagt er echter glansrijk in deze klap te overleven. Met Ian Dury & The Blockheads, Madness, Kirsty MacColl, Rachel Sweet, Lene Lovich en The Pogues is het label tot ver in de jaren tachtig succesvol. In ’86 wordt het echter failliet verklaard.
