Het modale inkomen is het brutoloon van een werknemer die nog net niet de maximumpremie voor het verplichte ziekenfonds betaalt. Het brutoloon van de modale werknemer bedroeg in 1984 f 39 000,–.
Statistisch gezien is een modale werknemer die werknemer met een loon dat het meeste voorkomt. De modale werknemer die in debatten over het inkomensbeleid vaak een grote rol speelt, is een bedenksel van het Centraal Planbureau. De rekenmeesters van het Planbureau denken deze werknemer een bepaald brutoloon toe, uitgaande van een specifieke gezinssamenstelling (de modale werknemer is gehuwd met een niet buitenshuis werkende vrouw en heeft twee kinderen van 6-11 jaar). Rekening houdend met algemene verhogingen van het brutoloon, veranderingen in de kinderbijslag, de loonbelasting en de sociale premies, berekent het CPB wat de modale werknemer er van het ene op het andere jaar netto op achteruit c.q. vooruit gaat. Als ook rekening is gehouden met de gemiddelde prijsstijging van het levensonderhoud, laat het ‘inkomensplaatje’ zien wat er met de koopkracht van de modale man gebeurt van het ene op het andere jaar. Zie ook Jan Modaal.
