sacrórum, - 2e nv. mv. van Lat. sacrum, heiligdom, heilige handeling, tempelplechtigheid: der tempelplechtigheden, dwz. bij tempelplechtigheden gebezigd. K. Fr. von Ledebour (zie Ledebourĭa) verhaalt [Mém. Acad. Impér.
Sciences St.-Pétersb. V (1815) 572], dat de Tataren van Krasnojarsk (aan de Jenissei; ±92 1/2° O.L.; ±56° N.B.) “bij hun offeranden, of liever hun kwakzalverijen, takjes” (van Artemisĭa sacrōrum Ledeb. [K. Fr. von Ledebour]) “ορ (gloeiende) kolen strooien ten einde zich de gunst der in hun verbeelding bestaande goden en duivels te verwerven.”
