reinwárdti, - 2e nv. van Reinwardius, Latinizeering van Reinwardt: van Reinwardt, gevonden door Reinwardt, genoemd naar Reinwardt. - Planten van dezen naam zijn genoemd naar C. G. C. Reinwardt (1773, Lüttringhausen bij Remscheid, Rijnprovincie; 1854, Leiden), die in Nederland studeerde, in 1800 benoemd werd tot hoogleeraar in de nat. historie te Harderwijk, in 1808 tot directeur der menagerie van Lodewijk Napoleon en in 1810 tot hoogleeraar in de scheikunde, artsenijbereidkunde en nat. historie te Amsterdam. - In 1815 vertrok hij in opdracht van Willem I naar Ned. Indië ter organisatie van Onderwijs, Geneeskundigen Dienst, Landbouw, Nijverheid en Wetenschappelijk Onderzoek; hij was de stichter (18 Mei 1817) en eerste directeur van ’s Lands Plantentuin te Buitenzorg [Note: Een aantal weinig bekende bijzonderheden omtrent Reinwardt en het aanleggen van den bot. tuin te Buitenzorg vindt men in de brieven van Mr. C. Th.
Elout, opgenomen in J. van Lennep, Het Leven van Mr. D. J. van Lennep, 2e deel (1862), pp. 130 en vgd.]. Hij bereisde Java, waar hij verscheidene bergen beklom, Timor, N.-Celébes en de Molukken en verzamelde op zijn reizen vele planten en dieren; hem trof echter het ongeluk, dat een groot deel zijner verzamelingen vernietigd werd door het achtereenvolgens verloren gaan van vier der schepen, waarmede zij naar Europa werden overgebracht. Na zijn terugkeer in Nederland (1822) aanvaardde hij (1823) een professoraat in scheikunde, plantkunde, mineralogie en geologie te Leiden en verzonk hij in volkomen onbeduidendheid. Zijn wetensch. nalatenschap werd uitgegeven door De Vriese (zie devriesĕi).
Reinwardtia /
