Oróntium L. [C. Linnaeus] / oróntium, - Lat. transcr. van den ouden Gr. plantennaam orontĭon, welks afleiding niet vast staat. - Sommigen leiden het woord af van Orontes (Gr. Orontês), oude naam eener rivier (tegenwoordig Nahr-el-Asi) in Syrië bij Aleppo; de naam zou dan door Linnaeus (zie Linnaea) gegeven zijn om te zinspelen op het groeien van Orontĭum aquatĭcum L. [C. Linnaeus] in water. - Is deze verklaring juist, dan is het zonderling, dat Linnaeus het woord als soortnaam heeft overgedragen op een Antirrhīnum-soort, welke in het minst niet op het {p. 412} gesl. Orontĭum gelijkt en een akkeronkruid, geen waterplant is. - Een afleiding van oros, berg, is geheel verwerpelijk.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk