hypochondriacus

betekenis & definitie

hypochondríacus (-a, -um), - Lat. transcr. van Gr. hupochondriăkos {van hupochondrĭon [van hupo, onder; chondrĭon (verkleinw. van chondros, kraakbeen), kraakbeenachtig verlengstuk van het borstbeen], het onder het borstbeen gelegen deel van het lichaam, buik, ingewanden}, aan een ingewandskwaal lijdend, en, daar dergelijke kwalen in de Oudheid als de oorzaak van droefgeestigheid beschouwd werden, droefgeestig, hypochonder, hypochondrisch, melancholisch. - Als soortnaam gebezigd voor planten met hangende bloeiwijzen of somber gekleurde bloemen.