Échium L. [C. Linnaeus], - Latinizeering van den ouden Gr. plantennaam echĭon (van echis, adder, gifslang), slangenkruid. De naam zinspeelt op den vorm der vruchtnootjes. Vgl.
Dodoens, Cruydeboeck, 2e dr. (1563), 9: “als die bloemen afgheuallen syn, soo vindt men ’t saet dat swert en cleyn es, van ’t fatsoene eenen slangenhoofdeken gelyck.” In die {p. 190} gelijkenis zag met oudtijds (signatuurleer) een aanwijzing, dat de plant genezing bracht bij den beet van gifslangen. Vgl. Dodoens, l.c.: “doen Alcibius slapende van een slanghe ghesteken was, ontwakende ende dit cruyt vindende, heeft hetselue in den mont ghenomen, ende gheknaut, ende ’tsap duer ghenomen, ende het gheknaude cruyt op die wonde gheleyt, waer duer hy tot ghesontheyt ghecomen es.”