Centaurea

betekenis & definitie

Centauréa L. [C. Linnaeus], - van den ouden Gr. plantennaam kentaureion of kentaurĭon (van kentauros, Centaur), plant van den Centaur. - De Centauren waren een {p. 112} mythisch ruitervolk (vaak voorgesteld als half paard, half mensch); een hunner was de beroemde arts Chiron, die,”dese cruyden ierst ghevonden heeft ende Esculapio ghetoont, oft als andere segghen die met desen cruyden ghenesen es gheweest doen hy in zynen voet van eenen pyl in Hercules huys ghequetst was” [Dodoens, Cruydeboeck, 2e druk (1563) 287]. - De Ouden onderscheidden Groote San(c)torie (kentaurĭon to mĕga), een Centaurĕa-soort, en Cleyne San(c)torie (kentaurĭon to mikron), soorten van het gesl. Erythraea, waaronder Erythraea centaurĭum Pers. [Chr. H. Persoon (1755, in Z.-Afrika; 1837, Parijs), beroemd mykoloog]