calleryánus (-a, -um) (Memecўlon - Naud. [Ch. Naudin]; - Phlebocalymma - Baill. [H. E. Baillon]; - Solānum - Dunal. [M. F. Dunal]), - genoemd naar J. M. M.
Callery (of Calleri) (1810, Turijn; 1862, St. Martin les Boulangis, Dépt. Seine-et-Marne), R.C. missionaris, die in 1835 naar Korea vertrok, onderweg Batavia en de Philippijnen bezoekende, waar hij belangrijke bot. en zoöl. collecties bijeenbracht; de planten zijn thans te Genève, de vogels te Turijn. Daar hem geen toegang tot Korea verleend werd, bleef hij te Macao (Z.O. kust van China; ±22° N.B.), waar hij in 1836 aankwam en zich onmiddellijk toelegde op de studie der Chin. taal. In 1842 verliet hij zijn kloosterorde; in 1843 werd hij tolk van het Chin. consulaat te Macao, bij welke plaats hij vele planten verzamelde; voorts verzamelde hij ook elders aan de O. kust van China [eiland Chusan (zie chusānus), Shangai, Ning-po, Amoy]. Aan het Museum voor Natuurlijke Historie te Parijs zond hij meer dan 5000 Chin. planten in 2000 soorten, waaronder meer dan 15 nieuwe, voorts 450 planten van Macao en 800 van Luzon (zie luzonensis), welke laatste hij in 1845 verzamelde. In 1846 keerde hij voor goed terug naar Europa; hij vestigde zich te Parijs, waar hij tot Franschman genaturalizeerd werd. Hij was een verdienstelijk sinoloog en schreef o.a. een Chin.-Lat. woordenboek.
