Pinkhof geneeskundig woordenboek

Herman Pinkhof (1923)

Gepubliceerd op 19-04-2022

Streptococcus

betekenis & definitie

(στρεπτός, ketting; κόκκος, bijv. kern), in rijen gerangschikte cokken (bolbacteriën), bijv. S. acidi lactici, voornaamste melkzuur vormende bacterie in de melk. S. erysipelatis (Fehleisen), de verwekker van wondroos, waarschijnlijk dezelfde als S. pyogenes. S. intracellularis, zie Meningococcus. S. involutus (Lat., in elkander gerold), vermoedelijke verwekker der aphthae epizooticae. S. lanceolatus, = diplococcus pneumoniae; syn. S. Pasteuri. S. longus, behoort tot den S. pyogenes; werkt haemolytisch (zie ald.). S. mitior (Lat., zachter, minder kwaadaardig), bij longontsteking, ettering van het middenoor, kinkhoest gevonden. S. Pasteuri, = S. lanceolatus. S. pyogenes (πῦον, etter), ettering verwekkende streptococcus. S. iridans (Lat. groen wordend), = S. mitior.

< >