Orienteeren

betekenis & definitie

(zich) (van het Fr. s’orienter, van oriënt, het Oosten; dus de plaats van iets ten opzichte van de windstreken bepalen), zijn verhouding tot zijn omgeving bepalen, zich juiste rekenschap daarvan geven; tegengesteld aan desorienteeren. De psychiater spreekt van „georiënteerd of gedesoriënteerd zijn”, de oogarts van verkeerde orienteering bij verlamming van één of meer uitwendige oogspieren (voorbijwijzen). Orientierzwang (D.), ziekelijke dwang om zich nauwkeurig rekenschap te geven van wat men doet en ondervindt.