Pinkhof geneeskundig woordenboek

Herman Pinkhof (1923)

Gepubliceerd op 19-04-2022

Hydrops

betekenis & definitie

(ὕδρωψ), waterzucht, ophooping van weiachtig vocht in lichaamsholten (vgl. Ascites, Hydrothorax) en in het onderhuidsch celweefsel (H. anasarca); ontstaat door belemmering in de afvloeiing van het vocht (mechanische H.) of door verandering in de samenstelling van het bloed (dyscrasische H.) of door beide oorzaken te zamen. H. adiposus (Quincke), vettige waterzucht, bijmenging aan de vloeistof van vet uit uiteengevallen cellen; bij kanker of tuberculose van het buikvlies; syn. H. chylosus. H. articulorum intermittens, = H. hypostrophos. H. asthmaticus, vgl. Beriberi. H. chylosus, = H. adiposus. H. ex vacuo, ophooping van vocht in gesloten met holten stijve wanden (de schedelholte bijv.), waarvan de gewone inhoud bijna verdwenen is (hydrocephalus enz.). H. gravitativus (gravitatio, zwaartekracht), waterzucht van de beenen door aanhoudend staan of zitten, vooral bij bloedarmoede en hartzwakte. H. hypostrophus (ὑπόστροφος, terugkeerend), telkens terugkeerende zwelling van de huid, de slijmvliezen en andere deelen bij zenuwachtige personen (angioneurotisch oedeem, Schlesinger). Hiertoe behoort Quincke’s ,,acuut omgrensd huidoedema” en H. articulorum intermittens, die vooral het kniegewricht treft. H. hystericus, = H. spasticus. H. intercus (inter cutem, tusschen de huid), = H. anasarca. H. meningeus, vgl. Hydrocephalus externus. H. oculi, = hydrophthalmus. H. paralyticus, waterzucht in verlamde ledematen door het ontbreken van de werking der spieren op de vochtbeweging. H. pericardii, vgl. Hydropericardium. H. renalis (ren, nier), waterzucht ten gevolge van nierziekten. H. renum cysticus, vgl. Ren cysticus. H. saccilacrimalis (Anel), verwijding van den traanzak. H. scarlatinosus (vgl. Scarlatina), waterzucht na roodvonk. H. spasticus = H. hystericus; syn. oedema nervosum. H. tendovaginalis, vgl. Tendovaginitis serosa. H. vaginae nervioptici, waterzucht van de scheede der gezichtszenuw. H. vesicae felleae, hydrops der galblaas; ophooping van weiachtige, slijmige, ongekleurde vloeistof in de galblaas bij afsluiting van den ductus cysticus.

< >