Dyschondroplasie

betekenis & definitie

(χόνδρος, kraakbeen, πλάσσω vormen) (Ollier 1899), onregelmatigheid en vertraging in de verbeening van het tusschenkraakbeen der beenderen van de ledematen, zoodat deze kort blijven en krom worden, terwijl aan de epiphysen kraakbeenige uitwassen ontstaan. Vgl. Chondrodystrophie.