Caries

betekenis & definitie

(Lat.), beeneter, voortwoekerende verzwering van beenzelfstandigheid; gaat zij met ettering gepaard, dan noemt men dit C. humida, vochtige beeneter; is de etter nog niet naar buiten doorgebroken C. sic ca, droge beeneter; oorzaak meestal tuberculose, soms andere infectieziekten of verwonding. C. articulorum, zie Arthrocaee. C. dentium, langzame verwoesting van het glazuur en het been der tanden, het „rotten” der tanden. C. necrotica, beeneter, waarbij grootere of kleinere stukken (sequesters) van het been worden losgestooten; vgl. Necrose.