Gepubliceerd op 21-02-2019

Petrus antonius van den braken

betekenis & definitie

Petrus Antonius van den Braken (‘Peter’) geb. Eindhoven 25 september 1896. Woonde en werkte in Eindhoven, Brussel, Kortenhoef, Parijs, Lon­den, Rome, Montreal, Toronto, Palm Beach (U.S.A.), Mexico-City, Amsterdam, Den Haag, Eindhoven; thans in Sterksel (N.B.). Trok als 12-jarige jongen, gewapend met 3 tubes verf en 2 penselen, de wereld in ‘om schilder te worden’.

Schildert, tekent (pastel) en aquarelleert, figuren, portretten, landschappen, stillevens, havens en steden en maakt houtsneden. Heeft medailles ge­maakt (van verzet 40-’45). Kunstrichting: figuratief-experimenteel.

Mak van Waay; Van Hall I.

< >