Gerardus Hubertus Galenus von Brucken Fock geb. Koudekerke 28 december 1859, overl. Heemstede 15 augustus 1935. Woonde en werkte in Middelburg, Utrecht, Berlijn, Zandvoort, Katwijk tot 1920, daarna in Aerdenhout en Heemstede. Leerling van J. F. Schütz te Middelburg.
Schilderde, aquarelleerde en tekende landschappen en stadsdelen, wijdde zich naderhand meer aan de muziek (was een bekend componist). Was lid van ‘Arti et Amicitiae’ te Amsterdam.
Frans Halsmuseum Haarlem: landschappen, strandgezichten. bosgezichten, figuren en een groot aantal tekeningen (meest in portefeuilles en schetsboeken) enz.
H. I. C. Dozy-de Stoppelaar, 'G. H. G. von Brucken Fock’ enz. 1959, Zeist (uitg. W. de Haan); Luns; Mens en Melodie 8, 1953 ( W. Paap, blz. 75-79); Plasschaert.
