Duits litteratuurcriticus, *2.6.1920 Wloclawek; van Poolse afkomst. In 1940 werd Reich-Ranicki naar Warschau gedeporteerd, waar hij in 1943 kon ontsnappen.
Na de Tweede Wereldoorlog werd hij lector en publicist in Warschau. Hij publiceerde zowel in Polen als in de DDR. In 1958 vestigde hij zich in de BRD en werd in 1960 litteratuurcriticus bij Die Zeit. In 1973 werd hij redacteur van de cultuurpagina’s van de Frankfurter Allgemeine Zeitung. Reich-Ranicki geldt als de belangrijkste en meest invloedrijke litteratuurcriticus van de BRD. Hij veroordeelt zowel het zuivere vormexperiment als alletendentieuze politieke litteratuur. Zijn ideaal is een open realisme in heldere vorm. Zijn recensies en essays over eigentijdse litteratuur werden in talrijke bundels uitgegeven, o.m. in Deutsche Literatur in West und Ost (1963), Literatur der kleinen Schritte (1967), Über Ruhestörer. Juden in der deutschen Literatur (1973), Zur Literatur der DDR
(1974), Nachprüfung. Aufsätze über deutsche Schriftsteller von gestern (1977). Hij is ook de uitgever van de vijfdelige anthologie met verhalen Deutschsprachige Erzählungen des 20 Jahrhunderts (1965-75) en van de Frankfurter Anthologie (sinds 1976; 7 banden, elk met soms wel 60 gedichten en interpretaties).
