[afk. van: Infrarood Astronomische Satelliet], Ned.-Amerikaanse infraroodsatelliet die op 26.1.1983 in een 900 km hoge baan om de aarde werd gebracht. De satelliet was uitgerust met een in de VS gebouwde 57 cm telescoop die tot -270° werd gekoeld.
De satelliet bleef in gebruik tot de koelvloeistof op was (22.11.1983). Het hoofddoel van IRAS was het in kaart brengen van de ‘infraroodhemel’ op golflengten van 12μm, 24μm, 60μm en 100μm. Dit gebeurde door het in smalle stroken aftasten van de hemel tijdens de rotatie van de satelliet. Ongeveer 300 000 bronnen werden waargenomen met een positienauwkeurigheid van 20 boogseconden. In de resterende waarnemingstijd werden ongeveer 3000 speciaal uitgekozen bronnen nauwkeuriger bestudeerd. Waarnemingen werden gedaan aan het stof in ons zonnestelsel, aan koele sterren die aan het einde van hun bestaan zijn, aan planetaire nevels, interstellaire gas- en stofwolken waarin stervorming optreedt, andere sterrenstelsels en quasars.Tijdens dit onderzoek ontdekte IRAS zes kometen, waarvan er twee dicht langs de aarde scheerden, en een komeetachtige planetoïde (1983 TB). De ontdekking van materie rond de ster Wega, was eveneens opzienbarend; dit zou op de aanwezigheid van een planetenstelsel in wording kunnen wijzen. Overigens heeft men nu bij meer nabije sterren de aanwezigheid van donkere materie kunnen aantonen.
