Zwemmen - aan de oppervlakte van het water drijvende zich daarin voortbewegen. Een lichaam drijft, wanneer zijn soortelijk gewicht kleiner is dan dat der massa water, die het verplaatst. Bij het menschelijk lichaam is dit het geval, wanneer de longen met lucht gevuld zijn; het lichaam blijft dan drijven, en zal zich, bij bepaalde regelmatige bewegingen met armen en beenen, tevens voortbewegen. De hoofdzaak hierbij is volle tegenwoordigheid van geest; deze te bewaren is het voornaamste, wat men, behalve de vereischte bewegingen, heeft aan te leeren om een goed zwemmer te worden.
Het z. is voor beide geslachten, doch vooral voor vrouwen en meisjes, en voor eiken leeftijd een voortreffelijke lichaamsoefening, die de kracht en de lenigheid van het lichaam aanmerkelijk verhoogt. Het bevordert den bloedsomloop en zet de stofwisseling aan, terwijl bovendien het lichaam er door gereinigd wordt. Een zeker teeken, dat het z. goed heeft gewerkt, is groote honger na het verlaten van het water. Kinderen, die van het z. hartkloppingen krijgen, uren na het aankleeden niet weer warm kunnen worden en daarbij kortademig zijn, zijn te zwak voor het z. of mogen slechts zeer kort in het water blijven, vooral in koele zomers. Verder mogen personen, die een nierziekte hebben of pas hersteld zijn van een ontsteking van den blinden darm of daar nog aan lijden, niet zwemmen.
In het algemeen is raadplegen van den medicus gewenscht. Zie ook Dr. C. E. Benjamins en C. G. Duvergé, Zwemmen. Handleiding voor zwemmers en voor het zwemonderwijs. De leiding van het zwemmen als sport berust bij den in 1888 opgerichten Nederlandschen Zwembond, die aangesloten is bij het Nederlandsch Olympisch Comité.
