Ziekte van arbeider

betekenis & definitie

Ziekte van arbeider - Wanneer een arbeider tengevolge van ziekte of ongeval verhinderd is, zijn arbeid te verrichten, behoudt hij zijn aanspraak op het naar tijdruimte vastgesteld loon voor een betrekkelijk korten tijd, tenzij ziekte of ongeval door zijn opzet of onzedelijkheid veroorzaakt of het gevolg is van een lichaamsgebrek, waaromtrent hij bij het aangaan der overeenkomst den werkgever opzettelijk valsche inlichtingen heeft gegeven. Hetzelfde geldt, wanneer het loon in geld op andere wijze dan naar tijdruimte is vastgesteld, met dien verstande, dat als loon wordt aangenomen het gemiddeld loon, hetwelk de arbeider, wanneer hij niet verhinderd ware geweest, gedurende dien tijd had kunnen verdienen. Het loon wordt echter verminderd met het bedrag der onkosten, welke de arbeider zich door het niet-verrichten van den arbeid heeft bespaard (art. 1638c B. W.). Ingeval van ziekte of ongeval van een bij den werkgever inwonenden arbeider, is de eerste verplicht, zoolang de dienstbetrekking duurt, doch uiterlijk tot een tijd van 6 weken, voor behoorlijke verpleging en geneeskundige behandeling zorg te dragen, voor zooverre daarin niet uit anderen hoofde is voorzien. Hij is gerechtigd de kosten op den arbeider te verhalen, doch voor zooveel betreft die der eerste 4 weken alleen dan, wanneer ziekte of ongeval door diens opzet of onzedelijkheid veroorzaakt of het gevolg is van een lichaamsgebrek, waaromtrent de arbeider bij het aangaan der overeenkomst den werkgever opzettelijk valsche inlichtingen heeft gegeven (art. 1638ij B. W.). Wanneer de arbeider door ziekte of andere oorzaken zonder zijn toedoen buiten staat geraakt den bedongen arbeid te verrichten, kan dit voor hem een dringende reden opleveren om de arbeidsovereenkomst tusschentijds te doen eindigen (art. 1839q B. W.).