Wisselexemplaren - Een wissel kan in verschillende exemplaren worden afgegeven, prima, secunda, tertia, enz. genoemd, welke alle voor eenen en een voor alle gelden (artt. 103,104 K.). Dit kan zijn nut hebben met het oog op de mogelijkheid van verlies. Ook kan het gewenscht worden om gelijktijdig een exemplaar te doen accepteeren en een ander in omloop te brengen. Indien niet anders is bedongen, is de trekker verplicht aan den nemer, die dit vordert, den wissel in 3 exemplaren te leveren.
Op elk exemplaar moet daarvan worden melding gemaakt (art. 104 K.). In den regel moet betaling op de prima geschieden. Onverschillig is, op welk exemplaar betaling geschiedt, indien de wissel inhoudt, dat betaling op het eene de kracht der overige te niet doet (art. 160 K.). Deze z.g. clausula cassatoria behoeft volgens de wet op de prima niet voor te komen; in de praktijk wordt zij echter veelal ook daarin opgenomen. Is een exemplaar geaccepteerd; zoo ontslaat betaling op een ander ex. niet van de verplichting tot betaling van het eerste, indien dit in andere handen zich bevindt dan het betaalde (art. 162 K.). Heeft de betrokkene meer dan één ex. geaccepteerd, dan moet hij die alle betalen, indien onderscheidene houders ten vervaldage daarmede opkomen (art. 162 K.). — Elk der w.e. is aan zegelrecht onderworpen (art. 11 Zegelwet), behoudens de bepaling van art. 51 Zegelwet voor aan evenredig zegelrecht onderworpen buitenl. wissels. — Een in slechts één ex. uitgegeven wissel noemt men wel solawissel.
