Wichmann - (Carl Ernst Arthur), geboren 1851 te Hamburg, studeerde te Leipzig geologie en promoveerde op het proefschrift: Die Pseudomorphosen des Cordierits.
In 1879 werd hij te Utrecht benoemd tot hoogleeraar voor geologie en aanverwante vakken. Hij ondernam een tweetal reizen naar Nederlandsch Oost-Indië, waarvan de laatste naar Nieuw-Guinea in 1903. Talrijk zijn de door hem geschreven grootere en kleinere verhandelingen, waarvan slechts weinige over de geologie van ons land handelen ; hiervan o. a. Ardennengesteenten in het Nederlandsch Diluvium.
De groote meerderheid handelt over de geologie van Ned. Oost-Indië. Hiervan noemen we hier: Bericht iïber eine im Jahre 1888—89 ausgeführte Reise nach dem Indischen Archipel, Petrographische Studiën über den Indischen Archipel, Gesteine von Timor, Die Insel Rotti, Die Erdbeben des Indischen Archipels bis zum Jahre 1857, enz. Hij was redacteur van het werk Nova Guinea, waarin vele bijdragen van vakgenooten werden opgenomen. In 1921 trad hij als hoogleeraar te Utrecht af.
