Wettig kind

betekenis & definitie

Wettig kind - kind, dat staande huwelijk is geboren of verwekt (art. 305 B. W.), behalve in de gevallen, dat de man het kan ontkennen en van dit recht gebruik maakt (zie ONTKENNING). De onwettige, z.g. natuurlijke kinderen staan in velerlei opzicht bij de wettige ten achter, in het bijzonder wat betreft het erfrecht. Door wettiging wordt het natuurlijke met het wettige kiad gelijk gesteld, niet door erkenning (zie ERKENNEN VAN EEN NATUURLIJK KIND) zonder meer. — De wettigheid van een kind kan niet, uit hoofde van het niet kunnen overleggen van de trouwakte zijner overleden ouders, worden betwist, indien het heeft het uiterlijk bezit van zijn staat overeenkomstig met zijn geboorte-akte en de ouders openlijk als man en vrouw hebben geleefd (art. 167 B. W.).