Wervels - (natuurk.) treden op bij vloeistofbewegingen, waarbij een draaiing der vloeistofdeeltjes plaats vindt. Een lijn, die steeds de richting heeft van de draaiïngsas der vloeistofdeeltjes, heet wervellijn; een aantal van die lijnen vormen te zamen een werveldraad. Door v. Helmholtz is aangetoond, dat in een vloeistof zonder inwendige wrijving een vloeistofdeeltje, dat eenmaal draait, die draaiing steeds behoudt. Dientengevolge is in een dergelijke vloeistof een wervellijn steeds uit dezelfde vloeistofdeeltjes samengesteld.
Een werveldraad kan binnen de vloeistof geen begin- of eindpunt hebben, alleen aan het oppervlak der vloeistof. De draaiïngssnelheid in een werveldraad is des te grooter, naarmate de doorsnede er van kleiner is. Al deze stellingen gelden slechts streng voor een vloeistof zonder inwendige wrijving. Voor het geval, dat deze wel aanwezig is, kunnen b.v. wervels ontstaan bij beweging van een vast lichaam (schip, vliegmachine) door een vloeistof of gas. — In het algemeen spreekt men van w. in een vectorveld, wanneer draaiingen plaats vinden van den betrokken vector. Zoo kunnen b.v. in een magnetisch veld w. voorkomen; volgens de eerste hoofdformule van Maxwell bevinden deze zich daar, waar een strooming van electriciteit plaats vindt; de stroomdichtheid is in dat geval geheel analoog aan de draaiïngssnelheid bij vloeistofwervels.