Werner (abraham gotlob) - geboren 1750 te Wehrau (Opper-Lausitz), studeerde te Freiberg en werd daarna in 1775 inspecteur en leeraar voor mineralogie en mijnbouwkunde in die stad. Hij overleed te Dresden in 1817. De geognosie werd door hem van de mineralogie afgescheiden, waardoor hij grondlegger van eerstgenoemde wetenschap werd. Ook werd de mijnbouwkunde afzonderlijk door hem behandeld en erkende hij verder de metallurgie als wetenschap.
Zijn studiën op mineralogisch gebied zijn klassiek geworden. Hij nam aan, dat alle nieuwe vormingen op aarde uit en door het water ontstonden (neptunistische ideeën). Vooral voor de geologie van Saksen heeft hij veel verricht. Van zijn verschillende werken zijn o. a. te noemen: Ueber die äussern Kennzeichen der Fossilien, Kurze Klassification und Beschreibung der Gebirgsarten en Neue Theorie über die Entstehung der Gänge. Niet door zijn geschriften, maar als bezielend leermeester heeft W. grooten invloed geoefend op de ontwikkeling van mineralogie en geologie. Verschillende biografieën zijn van hem verschenen, o. a. schreef Hasse in 1848 Denkschrift zur Erinnerung an Werner. In Freiberg werd in 1850 een gedenkteeken voor hem opgericht. Twee vereenigingen werden naar hem genoemd, n.l. de Wernerian Society te Edinburg en de Wernersche Societät in Dresden.
