Wellekens (Jan Baptista), 18de-eeuwsch dichter, geb. 1658 te Aalst, overl. 1726, zou aanvankelijk schilder worden en trok daarvoor naar Italië, waar hij vele jaren vertoefde. Zijn slechte oogen beletten hem echter te slagen. Door zijn verblijf in Italië, waar de pastorale poëzie weer bloeide, werd hij beoefenaar van het herdersdicht.
Hij schreef verschillende verdienstelijke, oorspronkelijke eclogae en vertaalde Tasso’s „Aminta” (1715) met een Verhandeling van het herdersdicht. Verder schreef hij nog een hofdicht Endenhout (1709). Na zijn dood gaf Pieter Vlaming nog twee deelen gedichten van hem uit, met een levensbeschrijving (1729 en 1737).
