Volkswapening

betekenis & definitie

Volkswapening - („levée en masse”); algemeene wapening van het volk in oorlogstijd buiten het georganiseerde verband der weermacht; wordt door de oorlogsbepalingen niet erkend als een krijgsmacht, waarvan de leden als oorlogsvoerenden worden beschouwd (zij wordt n.l. niet in het Haagsche Reglement vermeld); dit heeft wel plaats, wat betreft de bevolking van een niet bezet gebied, die bij de nadering des vijands uit eigen beweging de wapens opvat om de invallende troepen te bestrijden, zonder tijd gehad te hebben, zich te organiseeren overeenkomstig art. 1 v. h. Haagsche Reglement, indien zij de wapens openlijk dragen en zich in hun handelingen houden aan de wetten en gebruiken van den oorlog; deze bepaling is vaag, omdat vooreerst de vijand beslist, of er al dan niet tijd voor organisatie aanwezig was, terwijl het voorts zeer gemakkelijk valt, een voorwendsel te vinden om de bevolking, wegens het niet-voldoen aan de vermelde eischen, buiten de wet te stellen.