Viviani (rené raphaël) - Fransch staatsman, geb. 1863 te Sidi-bel-Abbes (dep. Oran, Algiers), studeerde te Parijs in de rechten, waar hij zijn advocatenpractijk, in Algiers begonnen, voortzette, ijverde, toen hij, sinds 1893 lid van de Kamer, in 1902 niet herkozen was, voortaan als journalist voor de socialistische denkbeelden, ging in 1904 over naar de door James (zie ald.) opgerichte „Humanité”, werd in 1906 lid van de Kamer en in ’t zelfde jaar minister van het nieuw ingestelde departement van arbeid onder Clémenceau. Na de kamerverkiezingen in ’t voorjaar van 1914 vormde V. in Juni een ministerie, dat spoedig voor den oorlog kwam te staan; het handhaafde zich tot Oct. 1915.
V., die de laatste maanden Buitenl. zaken had waargenomen, ging in ’t volgende ministerie-Briand als min. v. just. over. In October 1922 werd hij in den Senaat gekozen. Hij schreef o. a.: l’ Action du parti socialiste au parlement et dans le pays (met Jaurès, Briand en Millerand, 1902); Histoire de la Restauration (1906).
