Viau

betekenis & definitie

Viau - (Théophilede), Fransch dichter en romanschrijver, werd waarschijnlijk in 1590 te Clairac (in Saintonge) geboren en overleed in 1626 te Chantilly. Hij behoorde tot een adellijk Protestantsch geslacht; hij studeerde te Parijs en te Leiden, bleef misschien 3 jaar in Holland, kwam in Frankrijk in aanraking met de vrijgeesten (les libertins), was genoodzaakt in 1619 tot het Katholicisme over te gaan ; na de publicatie van de Parnasse satyrique (1619), werd hij met zijn mede-auteurs Bertelot, Colletet en Frenicle vervolgd; pater Garasse, die hevig te keer ging tegen de atheïsten in zijn Doctrine curieuse des beaux-esprits ou prétendus tels (1623), maakte, dat hij in 1623 tot den brandstapel werd veroordeeld ; na een langdurig proces werd de straf veranderd in verbanning (1625) ; hij overleed ’t volgende jaar bij zijn beschermer, den hertog de Montmorency.— Zijn werk is van allerlei aard : een treurspel Pyrame et Tisbé (1617), soms vreemd, soms zeer schoon van lyriek ; een groot aantal gedichten, soms vol natuurgevoel en epicurisme, soms van een buitengewone plat. heid ; een aantal Brieven over verschillende onderwerpen. Hij is een echte dichter met groote lyrische schoonheden (o.a. twee beroemde oden: Le Matin, La Solitude). — Zijn werk is uitgegeven door M. Alleaume : Œuvres complètes de Théophile (1856), 2 dln. — Over hem : Kâthe Schirmacher, Théophile de Viau, sein Leben und seine Werke (1897) en Ch. Garrisson, Th. et Paul de Viau (1899).